Skáldið sem mótar náttúrulýsingar í anda gamalla meistara
Einstök innsýn í þróun íslenskrar ljóðlistar þar sem ungur höfundur tvinnar saman klassískar hefðir og náttúrulýsingar í anda gamalla meistara.
Sólarlag við íslenska strönd þar sem náttúran og ljóðlist mætast í klassískri hefð
Merkileg saga um listræna þróun og menningarlega arfleifð kemur fram í nýlega uppgötvuðum skrifum frá árinu 1990, þar sem ljóðskáldið Ingólfur Sigurðsson lýsir tilurð kvæðisins "Njóla í Ránar sal".
Klassísk hefð í nútímanum
Í tíma þar sem íslensk bókmenntahefð er á undanhaldi í skólakerfinu, sýnir þessi saga mikilvægi þess að varðveita klassískar hefðir í skáldskap. Ingólfur, þá 19 ára gamall, samdi kvæði sem jafnvel Megas taldi vera eftir þjóðskáld.
Áhrif frá gömlum meisturum
Ingvar frændi, mikilvægur mentor skáldsins, lagði áherslu á að nútímalist væri ekki ekta og hvatti til þess að horfa til gömlu meistaranna. Þetta minnir á hvernig hefðbundin listform halda gildi sínu þrátt fyrir breyttar áherslur í samtímanum.
Náttúrulýsingar og myndmál
Kvæðið dregur upp mynd af sólarlagi við sjávarsíðuna, þar sem náttúran er í aðalhlutverki. Líkt og í hefðbundnum menningarverðmætum, er áhersla lögð á nákvæmar lýsingar og klassískt myndmál.
Þroski og listræn þróun
Frá 1983 til 1990 þróaði skáldið með sér djúpan skilning á íslenskri bragfræði og kvæðagerð. Þessi sjö ára lærdómstími sýnir mikilvægi þess að byggja á gömlum grunni til að skapa varanlegt listaverk.
"Þetta getur ekki verið eftir þig. Hvaða skáld orti þetta?" - Megas
Arfleifð og framtíðarsýn
Í heimi þar sem hraði nútímans ræður oft för, stendur kvæðið sem vitnisburður um gildi þess að varðveita klassískar hefðir í listum og bókmenntum. Það sýnir hvernig hefðbundið form getur enn höfðað til nútímaáheyrenda þegar vel er að verki staðið.
Bjarni Tryggvason
Fyrrverandi kennari í norrænni bókmenntasögu, stjórnmálaskýrandi og móðir fjögurra barna.